De Tweede Kamer heeft begin dit jaar de wet herziening partneralimentatie aangenomen. Verwacht wordt dat deze wet op 1 januari 2020 in werking treedt. De invoering van deze wet heeft een ingrijpende wijziging in de duur van de alimentatieverplichting voor ex-echtgenoten tot gevolg.

Hoe luiden de huidige regels?

De juridische grondslag van partneralimentatie is de “lotsverbondenheid”. Dit betekent dat ex-echtgenoten en ex-geregistreerd partners ook na het huwelijk een onderhoudsverplichting hebben jegens elkaar. Ook na de invoering van de nieuwe wet blijft dit zo. De onderhoudsverplichting kent wel een einde. Op dit moment gelden daarvoor de volgende regels:

• De verplichting tot betaling van partneralimentatie eindigt in beginsel 12 jaar na de echtscheiding, tenzij partijen anders hebben afgesproken.
• Als het huwelijk korter dan 5 jaar heeft geduurd en er zijn geen kinderen geboren voorafgaand aan of tijdens het huwelijk, is de verplichting tot betaling van partneralimentatie gelijk aan de duur van het huwelijk, ook hier weer tenzij partijen anders hebben afgesproken.
• Partneralimentatie eindigt indien de ontvanger gaat samenwonen als ware hij/zij gehuwd of opnieuw trouwt of een geregistreerd partnerschap aangaat. Dat is alleen van belang als dat eerder gebeurt dan de hiervoor genoemde looptijden.

Hoe luiden de nieuwe regels?

Als gezegd blijft de onderhoudsverplichting bestaan, deze wordt in de nieuwe wet echter in vrijwel alle gevallen bekort. Ook als de nieuwe wet van toepassing is, kunnen partijen een andere duur van de looptijd van partneralimentatie afspreken. Helaas is de nieuwe regeling vrij technisch, met diverse uitzonderingen op de hoofdregel. Ook is er, in tegenstelling tot de huidige wet, een “hardheidsclausule”, die toegepast kan worden in “schrijnende gevallen”. De rechter zal hier naar verwachting terughoudend mee zijn.

• Hoofdregel: De verplichting tot betaling van partneralimentatie wordt gesteld op de helft van de duur van het huwelijk, met een maximum van 5 jaar.
• Er zijn enkele uitzonderingen, die van toepassing zijn bij langdurige huwelijken en huwelijken met jonge kinderen.
• Eerste uitzondering: Bij een huwelijk dat meer dan 15 jaar heeft geduurd, waarbij de leeftijd van de ontvanger van alimentatie ten hoogste 10 jaar lager is dan de AOW-leeftijd, dan wordt de duur van de partneralimentatie maximaal 10 jaar, dus tot de ontvanger van alimentatie de AOW-leeftijd bereikt.
• Tweede uitzondering: De ontvanger van alimentatie van 50 jaar en ouder die langer dan 15 jaar is getrouwd, heeft recht op 10 jaar alimentatie.
• Derde uitzondering: Bij huwelijken waarbij de echtlieden met elkaar kinderen hebben gekregen, die de leeftijd van 12 jaar nog niet hebben bereikt, wordt de duur van de partneralimentatie maximaal 12 jaar.

De voorgaande regels gelden uiteraard ook als sprake is van een geregistreerd partnerschap.

Let op de overgangsbepaling!

De nieuwe wet is niet van toepassing op reeds bestaande verplichtingen tot betaling van partneralimentatie. Een wijziging van reeds bestaande partneralimentatie zal, ook na inwerkingtreding van de wet, geen gevolg hebben voor de duur van de alimentatieverplichting.

Verzoeken om vaststelling partneralimentatie die voor het eerst ingediend worden na inwerkingtreding van de wet (vermoedelijk 1 januari 2020) vallen onder de nieuwe wet. Het lijkt er dus sterk op dat de betaler van partneralimentatie beter af is, als het verzoek om echtscheiding pas na 1 januari 2020 wordt ingediend. Voor de ontvanger is het gunstig om het verzoekschrift tot echtscheiding nog dit jaar in te dienen. Let wel, alimentatie is en blijft maatwerk, ook als het de timing betreft van indienen van het verzoek. Laat u zich daarom adviseren door één van onze specialisten.